1966 - 1976
Politechnika Wrocławska otworzyła w latach sześdziesiątych szereg punktów konsultacyjnych w większych ośrodkach przemysłowych ówczesnego województwa wrocławskiego. W tych punktach odbywały się wykłady, ćwiczenia audytoryjne i konsultacje dla słuchaczy studiów zaocznych. Jeden z takich punktów powstał w 1966 r. w Legnicy. Zajęcia odbywały się w salach działającego wtedy Studium Nauczycielskiego mieszczącego się w Zamku Piastowskim. Kierownikiem punktu legnickiego był Ferdynand Reczuch.
Po kilku latach doświadczeń w prowadzeniu studiów zaocznych uznano, że dla kierunków technicznych efektywniejszą formą kształcenia są studia wieczorowe, na których zajęcia odbywały się trzy razy w tygodniu. O ile dla studentów mieszkających i pracujących we Wrocławiu i najbliższych jego okolicach ta zmiana nie stwarzała istotnego utrudnienia, o tyle dla osób z dalej położonych miast i ośrodków, praktycznie uniemożliwiała studiowanie. Wynikła więc potrzeba utworzeni osrodków filialnych w rejonach uprzemysłowionych, które odczsuwały brak fachowców z wyższym wykształceniem technicznym. W 1968 r. powstają pierwsze Filie Politechniki Wrocławskiej w Legnicy, Lubinie i Wałbrzychu.
Akt erekcyjny Filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy został podpisany 24 pażdziernika 1968 r. Również pierwsza rekrutacja na studia dzienne i wieczorowe następuje w pażdzierniku. Organizatorem i pierwszym kierownikiem Filii w Legnicy był dr inż. Janusz Wiśniewski z Instytutu Budownictwa. Jego zastępcą był mgr inż Marek Barański z Instytutu Cybernetyki Technicznej a najbliższymi współpracownikami byli mgr Antoni Dindorf z Instytutu Matematyki i Fizyki Teoretycznej orez mgr inż. Leszek Faryniak z Instytutu Budownictwa. Sekretariat Filii prowadziła Wiesława Kurowiak.
Filia otrzymuje odremontowany budynek szkolny wraz z salą gimnastyczną - po zlikwidowanym III Liceum Ogólnokształcącym - przy ulicy Rewolucji Pażdziernikowej 32 (obecnie – ul. Senatorskiej). Formalnie Filia Politechniki Wrocławskiej w Legnicy została powołana z dniem 1 marca 1969 r. (Zarządzenie Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z dnia 28 kwietnia 1969 r. - Nr DT-4-014/1/69).
13 maja 1969 r. do Filii w Legnicy przyłączono Filię Politechniki Wrocławskiej. Nowym dyrektorem Filii w Legnicy zostaje dr inż. Czesław Żymalski, dotychczasowy kierownik filii w Lubinie a od 1 lutego 1970 r. docent w Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. Jego zastępcami byli: dla Wydziału Budownictwa Lądowego - dr inż.arch. Jan Sokolski a dla Wydziału Elektrycznego - dr inż. Stefan Vrabetz. W roku 1975 w filiach ustanowiono tylko jednego zastępcę dyrektora do spraw dydaktyki. W Legnicy zostaje nim dr inż. Stefan Vrabetz.
1976 - 2004
Decyzją prezydenta Legnicy - mgr. Jana Binka - z dnia 1 czerwca 1976 roku Filii w Legnicy zostaje przyznany nowy, dwukrotnie większy od poprzedniego (ponad 4000 m2), budynek dydaktyczny przy ul. Batorego 8. Po przeprowadzeniu remontu i wykonaniu niezbędnych prac adaptacyjnych, filia rozpoczyna rok akademicki 1976/77 w nowej siedzibie. Powstają wtedy następujące laboratoria: materiałów budowlanych, geotechniki, geodezji, pomiarów elektrycznych, maszyn i napędów elektrycznych, fizyki, chemii, sala studium wojskowego i dwie pracownie języków obcych. W wyposażaniu tych laboratoriów i sal dydaktycznych znaczący wkład wniosły władze miasta Legnicy i zakłady przemysłowe województwa legnickiego; Huta Miedzi w Legnicy, Zakłady Mechaniczne "Legmet", Fabryka Przewodów Nawojowych "Elpena" Zakład Budowy Kopalń w Lubinie, Kombinat Budownictwa Ogólnego w Lubinie, Zakład Energetyczny w Legnicy, Fabryka Fortepianów i Pianin, Zakłady Kuziennicze i Fabryka Maszyn w Jaworze, Legnickie Przedsiębiorstwo Budowlane, Rejon Przewozów PKP w Legnicy, Kombinat Gospodarki Komunalnej w Legnicy, Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Legnicy.
Organizacją tej pomocy zajmowała się Rada Społeczna Filii. Od powstania Filii do roku 1975, przewodniczącym rady był mgr inż. Franciszek Kowalski - ówczesny dyrektor ZM "Legmet". Kolejnymi przewodniczącymi rady byli wicewojewodowie legniccy - mgr Barbara Tomaszewska, mgr Maria Barańska, mgr Edward Nir i mgr Tadeusz Podwiński.
W roku 1982, po przejęciu części wyposażenia z rozwiązanych Filii w Kłodzku i Świdnicy, dr inż. Daniel Jerzmański organizuje laboratorium metrologii warsztatowej. Pierwsza pracownia komputerowa powstaje w roku 1988, a druga - w 1994. W tym samym roku, w części pomieszczeń po byłej kotłowni, powstała sala do ćwiczeń siłowych.
W okresie od 1 października 1977 r. do 31 lipca 1978 r. specjalistą do spraw studenckich a póżniej do 31 lipca 1983 r. zastępcą dyrektora do spraw studenckich był mgr Józef Grzybowski z Instytutu Nauk Ekonomiczno - Społecznych. Od 1 października 1984 r. - po przejściu dr. Vrabetza na emeryturę - zastępcą dyrektora do spraw dydaktyki zostaje dr inż. Henryk Bartoszewicz z Instytutu Technologii Budowy Maszyn.
8 stycznia 1987 roku umiera doc. Żymalski, niezwykle zasłużony dla rozwoju filii legnickiej, miasta Legnicy i województwa legnickiego. Od 1 lutego 1987 r. obowiązki dyrektora filii pełni dr Henryk Bartoszewicz, a od 1 grudnia 1990 r. zostaje jej dyrektorem. Podczas uroczystości 20-lecia filii - 22 października 1988 r. - ówczesny rektor prof. dr inż. Jan Kmita odsłonił w budynku przy ulicy Batorego 8, tablicę poświęconą pamięci doc. Żymalskiego
Z początkiem roku akademickiego 1987/88 zastępcą dyrektora do spraw dydaktyki zostaje dr inż. Stanisław Kroczak z Instytutu Inżynierii Lądowej. Od 1 października 1990 r. stanowisko to obejmuje dr inż. Piotr Petlic z Instytutu Budownictwa.
Pierwszym kierownikiem - od 1 listopada 1968 r. - a następnie od 1 września 1971 r. aż do wakacji 1976 r. zastępcą dyrektora do spraw administracyjnych był Jerzy Beżnic. W okresie od 1 lipca 1976 r. do 28 lutego 1983 r. zastępcą dyrektora do spraw administracyjnych był mgr Andrzej Klinke. Od 1 maja 1983 r. na to stanowisko przychodzi mgr Janusz Matuszewski.
2004 - do dziś
Na podstawie art. 64 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65 z 1990, poz. 385), przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków tworzenia i funkcjonowania zamiejscowego ośrodka dydaktycznego oraz tworzenia filii lub wydziału zamiejscowego uczelni (Dz. U. Nr 61, poz. 538) oraz § 26 ust. 2 Statutu Politechniki Wrocławskiej, i zgodnie z uchwałą Senatu Nr 236/19/2002-2005 z dniem 1 maja 2004 r. przekształcono Filię w Legnicy w Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Politechniki Wrocławskiej w Legnicy (F1).
Zgodnie z zarządzeniem Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Politechniki Wrocławskiej w Legnicy obejmuje:
- Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego w Legnicy,
- Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Elektrycznego w Legnicy,
- Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii w Legnicy,
- Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Informatyki i Zarządzania w Legnicy,
- Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Wydziału Mechanicznego w Legnicy.
Z dniem 30 kwietnia 2004 r. odwołano dr inż. Henryka Bartoszewicza z funkcji dyrektora Filii w Legnicy i powołano na okres do zakończenia kadencji organów Uczelni, tj. do 31 sierpnia 2005 r. na stanowisko dyrektora Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego Politechniki Wrocławskiej w Legnicy.
Dr inż. Henryk Bartoszewicz pełni funkcję dyrektora do dnia 31 sierpnia 2005 r. a od 1 września decyzją Senatu Politechniki Wrocławskiej dyrektorem ZOD w Legnicy został dr Stanisław Ślusarczyk. Od 1 września 2008 r. funkcję dyrektora pełni dr inż. Jerzy Bartoszewski.
Z dniem 1 września 2012 r. dr inż. Jerzy Bartoszewski przeszedł na zasłużoną emeryturę, a funkcję dyrektora ZOD w Legnicy objął prof. dr hab. inż. Andrzej Kaźmierczak.
Od dnia 1 lipca 2021 r. funkcję Dyrektora Filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy pełni dr inż. Tadeusz Lewandowski.
